Na czym polega uczulenie na słońce?

Jakie są objawy uczulenia na słońce?

Zarówno kosmetolodzy, jak i lekarze apelują, żeby o ochronie przeciwsłonecznej pamiętać przez cały rok. Nawet jesienią i zimą, kiedy dzień jest krótszy, a niebo całymi dniami bywa zasłonięte przez ciężkie chmury, promienie UVA/UVB do nas docierają, w związku z czym koniecznie należy się przed nimi zabezpieczać. Chodzi tutaj przede wszystkim o stosowanie kremów z wysokim filtrem SPF, które, szczególnie latem, muszą być nakładane regularnie. Aplikację należy powtarzać zwłaszcza po kąpieli na basenie bądź w naturalnym zbiorniku wodnym, a także po spoceniu się.

Uczulenie na słońce może zatem dać o sobie znać bez względu na porę roku – jest to po prostu nadwrażliwość na promieniowanie UV, które ujawnia się krótko po ekspozycji na wskazany czynnik.

Objawy, jakie zwykle pojawiają się na skórze, to m.in.:

• wyraźne zaczerwienienie;
• swędzenie i pieczenie skóry;
• krostki oraz pęcherzyki (w tym pokrzywka) pojawiające się na powierzchni naskórka.

Uczuleniu na słońce zazwyczaj towarzyszy uciążliwa wysypka. Alergia obejmuje wyłącznie te rejony ciała, które były bezpośrednio narażone na kontakt ze słońcem. Najbardziej zaognione zmiany są widoczne na dekolcie, na ramionach i stopach, na szyi, a czasem także na twarzy.

Przyczyny uczulenia na słońce

Wiele osób, które zmagają się z tym problemem, zastanawia się, skąd po ekspozycji na słońce bierze się wysypka. Alergia na słońce to specyficzna fotodermatoza, której przyczyny nie zostały do dziś dokładnie poznane. W jej wyniku układ odpornościowy atakuje komórki skóry, traktując je niemal jak ciało obce.

Dodatkowo uczulenie na słońce może być bardziej wzmożone na skutek działania innych czynników. Dzieje się tak na skutek przyjmowania niektórych leków (takich jak tetracykliny), stosowania niektórych kosmetyków (np. produktów zawierających kwasy AHA) oraz spożywania niektórych ziół bądź warzyw (chociażby selera).

W przypadku rozpoznawania alergii na słońce duże znaczenie ma fototyp skóry, jaki posiadamy. Istnieje ich łącznie 6, jednak dla mieszkańców Europy, w tym Polski, najbardziej charakterystyczne są fototypy I, II, III oraz IV:

• fototyp I – skóra jest blada i zazwyczaj piegowata, oczy są niebieskie bądź piwne, z kolei włosy jasne, o rudym lub blond odcieniu. Cera nigdy się nie opala, zawsze ulega oparzeniom;
• fototyp II – jasna skóra, na której często są piegi, a do tego zielone bądź piwne oczy, włosy zaś zazwyczaj blond, rude lub brązowe. Cera o tym fototypie ma problemy z opalaniem, wobec czego często występują oparzenia;
• fototyp III – skóra ma kremowy odcień (rzadko występują piegi), oczy są zwykle szare lub brązowe, natomiast włosy – ciemnoblond lub brązowe. Cera może się opalić, jednak występuje również ryzyko poparzeń;
• fototyp IV – skóra jest oliwkowa, czasem nawet lekko brązowa i bez piegów, włosy ciemne, oczy brązowe. Cera łatwo się opala i raczej rzadko ulega poparzeniom.

Profilaktyka i leczenie uczulenia na słońce

Objawy uczulenia na słońce zwykle znikają samoistnie po upływie kilkunastu dni, oczywiście pod warunkiem, że przez ten czas unikamy ekspozycji na promieniowanie UV. Żeby zmniejszyć stan zapalny i zarazem zredukować świąd oraz pieczenie, warto stosować maści na bazie cynku, a także wszelkie żele i balsamy o działaniu nawilżającym, które przyspieszają regenerację naskórka.

Przede wszystkim jednak należy bezwzględnie unikać wychodzenia na słońce bez nałożenia preparatu przeciwsłonecznego. Koniecznie musi on posiadać SPF50 – niższe wartości nie zapewniają skutecznej ochrony. Dodatkowo warto unikać najsilniejszego nasłonecznienia latem, między godziną 11:00 a 16:00.

Artykuł sponsorowany